Redukcja kosztów, ryzyka i niepewności w dostawach precyzyjnych komponentów metalowych

Odgrywając często krytyczne role w sprzęcie, w tym w zastosowaniach motoryzacyjnych, lotniczych i medycznych , nadrzędną kwestią jest jakość i wydajność, z których żadna nie może być zagrożona.

W związku z tym producenci zaakceptowali fakt, że jakość wymaga czasu i ma swoją cenę, i chociaż uwzględniają te czynniki w swoich harmonogramach produkcji i modelach cenowych, nieuchronnie nadal doświadczają niespójności i problemów z dostawami.

Przynajmniej w zakresie obróbki blach istnieje jednak sposób na znalezienie bardziej satysfakcjonującej równowagi między kosztami, jakością i szybkością.

Rozważmy cały proces, od badań i rozwoju aż po produkcję i dostawy.

Po pierwsze, pojawia się kwestia zaprojektowania i stworzenia prototypu, aby zapewnić prawidłowe tolerancje i dopasowanie komponentu do celu. Wiąże się to z oprzyrządowaniem i pewnym stopniem prób i błędów, potencjalnie zwiększając czas i koszty procesu, zwłaszcza jeśli wybrany materiał zachowuje się w nieoczekiwany sposób.

Ponieważ każdy metal ma charakterystyczne właściwości, a każdy projekt jest wyjątkowy, nie jest to rzadkością. Na przykład aluminium, miękki metal, i tytan, twardy metal, są znane z tego, że stanowią specyficzne wyzwania, których rozwiązanie może być kosztowne.

Sprzęt mechaniczny, w tym tłoczenie i cięcie strumieniem wody, może ścinać, miażdżyć lub uszkadzać metalowe krawędzie.

Do tego dochodzi samo cięcie. Sprzęt mechaniczny, w tym tłoczenie i cięcie strumieniem wody, może ścinać, miażdżyć lub uszkadzać metalowe krawędzie. Cięcie laserowe wykorzystuje ciepło, które również może wpływać na metal.

Problemy te mogą być minimalne i łatwe do rozwiązania, niemniej jednak dodają kolejną warstwę komplikacji. Zadziory, cecha tłoczenia metali, stanowią podobnie powszechne wyzwanie, wymagając beczkowania, lineringu lub interwencji elektromechanicznej w celu osiągnięcia pożądanej jakości.

Na każdym etapie procesu pojawiają się potencjalne problemy, które mogą generować dodatkowe koszty, opóźnienia i niepewność czasu realizacji.

Zmniejszenie złożoności dzięki trawieniu fotochemicznemu

Podstawową przyczyną tej niepewności jest złożoność, która zwykle przekłada się na koszty. Najłatwiejszym sposobem na zwalczenie tego jest prostota - taka jak ta prezentowana przez trawienie fotochemiczne.

Częściej określane jako trawienie chemiczne lub fototrawienie, jest to "proces obróbki subtraktywnej", w którym komponenty są drukowane na specjalnie powlekanych metalach za pomocą światła UV, a następnie selektywnie wytrawiane z arkuszy. Proces ten jest podobny do drukowania, tyle że w 3D.

Zdolne do produkcji bardzo złożonych komponentów, trawienie fotochemiczne może być stosowane na praktycznie każdym metalu (o grubości do 1,5 mm) i na arkuszach o długości do 1500 mm.

Oferując nieograniczoną personalizację geometryczną i nieskończenie powtarzalną dokładność, doskonale nadaje się do szybkiej produkcji nawet najbardziej skomplikowanych projektów i jest szeroko stosowany w całej branży, nawet w najbardziej ekstremalnych zastosowaniach.

Chociaż technologia może być złożona, sam proces jest usprawniony, co skutkuje wysoce opłacalnym rozwiązaniem.

Szybkie, elastyczne prototypowanie w kilka dni

Oprzyrządowanie cyfrowe redukuje koszty i czas związane z procesem fizycznym. Podobnie, podczas prototypowania inżynierowie płacą za arkusz części, minimalizując wydatki. A ponieważ wszystkie elementy są wytrawiane w tym samym czasie - bez zadziorów - nie ma dodatkowych kosztów związanych z dodatkowymi procesami.

Partie komponentów mogą być przetwarzane za pomocą jednego narzędzia w jednym cyklu produkcyjnym. W rezultacie ramy czasowe można skrócić z tygodni, a nawet miesięcy do kilku dni - a czasem nawet godzin.

Wnioski

Podczas gdy inne metody obróbki metalu - takie jak tłoczenie, wykrawanie oraz cięcie laserem i strumieniem wody - są w stanie dostarczyć wysokiej jakości produkt końcowy, kluczowym pytaniem jest, jak dobrze wypadają one w porównaniu z modelem kosztów, jakości i szybkości. Odpowiedź brzmi: gorzej niż w przypadku trawienia fotochemicznego.

Wprowadzając prostotę do procesu, trawienie chemiczne umożliwia opłacalną dostawę precyzyjnych komponentów, zmniejszając ryzyko i niepewność w całym łańcuchu dostaw.